Hoofdstuk 67 – De Kinderen van de Stilte
“Zij spreken weinig, maar voelen alles.”
In Anu’ra noemen we hen De Kinderen van de Stilte.
Zij worden geboren in een wereld vol lawaai,
maar dragen in zich een trilling van herinnering
alsof zij iets weten wat wij vergeten zijn.
Ze lijken anders.
Niet moeilijk, niet fout,
maar diep afgestemd op een werkelijkheid die voorbij woorden ligt.
Wie zijn deze kinderen?
• Zij die vragen stellen vóór ze kunnen spreken
• Die zich terugtrekken niet uit zwakte, maar uit overprikkelde gevoeligheid
• Die niet meegaan in het tempo van de wereld, omdat hun ritme van binnen komt
• Die dieren en bomen zien als gelijken
• Die niet vechten om gelijk te krijgen, maar zwijgend observeren
“Zij herinneren zich nog hoe het is om één te zijn.”
Waarom zijn zij belangrijk?
Binnen Anu’ra geloven we dat deze kinderen:
• Geïncarneerd zijn met een doel
• Dragers zijn van een hogere trillingsfrequentie
• Bewust of onbewust het collectieve veld van de aarde helpen verschuiven
• Spiegels zijn, niet van wat wij willen zien, maar van wat wij vergeten zijn
Hoe herken je ze?
• Ze spreken vaak in beelden of gebaren
• Ze vermijden conflicten, maar voelen spanning als gif
• Ze kunnen diep geraakt worden door onrecht, zelfs in fictie
• Ze hebben een diep geweten, vaak zonder dat het ooit is aangeleerd
• Ze kunnen stil zijn, maar nooit leeg
“Hun stilte is gevuld met weten.”
Wat hebben zij nodig?
• Geen opvoeding, maar begeleiding
• Geen volgestopte agenda, maar ruimte voor zijn
• Geen druk om te passen, maar erkenning voor hun vorm
• Begeleiders die niet beheersen, maar herkennen
In Anu’ra zeggen we:
“Onderwijs hun hart,
en hun geest zal zichzelf vormen.”
Rituelen in Anu’ra voor deze kinderen
• De Cirkel van Vertraging: ouders en kinderen zitten zwijgend in een kring, enkel ademend
• De Boomfluistering: het kind kiest een boom om mee te 'spreken', als oefening in verbinding
• De Wenssteen: een steen wordt geladen met een wens, en begraven op een plek die veilig voelt
• Stiltewaken: kinderen leren 5 minuten per dag in volledige stilte te zitten, als spel, als kracht
Tot slot
De Kinderen van de Stilte
zijn geen redders.
Ze zijn herinneraars.
Zij zijn hier niet om de wereld te repareren,
maar om ons wakker te maken
zodat we het zelf weer leren.
“Luister naar hun stilte.
Ze zeggen precies wat vergeten is.”