De stem achter Anu’ra

mijn naam is Bernard, (roepnaam Ben) een zondagskind.
Iemand die niet in toeval gelooft maar in betekenis.
Mijn pad begon niet met succes of ambitie maar met stilte.
Een stilte die ik ooit vermeed en nu mijn grootste leraar is.

Mijn eerste boek Anu’ra ontstond niet uit wilskracht maar uit inzicht.
Het was geen plan, het was een herinnering.
Er was iets wat zich wilde tonen, iets wat er altijd al was.
In die stilte ontwaakte een beweging, een licht dat geen vuur was maar bewustzijn.

Het was het ogenblik waarop het Zijn zichzelf begon te herkennen.
Dat moment noem ik Anu’ra 
het eerste ontwaken,
de adem van bewustzijn die weet dat ze bestaat.

Daarna kwam De stem in je hoofd, een vervolg dat dieper durfde te kijken naar wat ons gevangen houdt: het denken zelf.
Het boek gaat niet over geloof maar over zien.
Niet over spiritualiteit als vlucht maar over de vrijheid die ontstaat wanneer je durft te stoppen met geloven wat je denkt.

Wie ik ben laat zich niet vangen in woorden, maar mijn sterren hebben me altijd weerspiegeld:
de zachtheid van Vissen, dromer, voelend, grenzeloos;
de warmte van Leeuw, hart, moed, expressie;
de bescherming van Kreeft, zorgzaam, trouw aan wat echt is.
Samen vormen ze mijn kompas: intuïtie die weet, vuur dat deelt, en een hart dat wil helen.

Ik leef, schrijf en werk vanuit dat besef.
Of ik nu een muur schilder, een boek schrijf of een nieuw idee tot leven breng, het komt allemaal uit dezelfde bron.
Mijn werk is mijn gebed.
Mijn stilte is mijn antwoord.

En wat ik deel is niets anders dan wat ik zelf heb moeten leren:
dat er achter alle gedachten een stille aanwezigheid wacht,
die niet oordeelt, niet vergelijkt,
maar gewoon is.