Hoofdstuk 49 – De Ziel van een Kind


“Een kind komt niet leeg op aarde,
maar vol herinnering aan waar het vandaan kwam.”


Een kind is geen onbeschreven blad.
Geen vaas die gevuld moet worden.
Geen project dat gevormd moet worden tot ‘volwassene’.


Binnen Anu’ra zien we het kind als:

volledig bewustzijn in zijn meest open staat.
Nog ongeslepen.
Nog niet beperkt door taal, regels en ego.


Een kind is een boodschapper
van de plek waar wij allemaal vandaan komen
maar die wij ons vaak niet meer herinneren.


Wat maakt een kind zo zuiver?


Het leeft in het moment
Het twijfelt niet aan zijn gevoel
Het verwondert zich voortdurend
Het houdt onvoorwaardelijk
Het vergeeft snel
Het denkt niet in bezit, maar in verbinding


“Een kind vraagt niet naar waarom de zon opkomt.
Het danst in het licht.”


Kinderen als spiegel


Kinderen:


tonen jou waar je jezelf bent kwijtgeraakt
confronteren zonder oordeel
vangen jouw stemming zonder woorden
spiegelen jouw onrust of jouw vrede


Binnen Anu’ra geloven we:


elk kind dat je ontmoet, leert jou iets over jezelf.
Niet omdat zij 'minder weten',
maar omdat zij nog weten wat wij vergaten.


De fout van de volwassen wereld


In de wereld van vandaag:


leren we kinderen stil te zitten
straffen we verwondering
noemen we gevoeligheid ‘zwakte’
en proberen we hen ‘klaar te stomen’ voor een systeem dat zelf niet klopt


Binnen Anu’ra is de opdracht niet:


"maak een kind volwassen",
maar:
“herinner jezelf aan het kind dat jij was.”


Rituelen binnen Anu’ra rond kinderen


Kinderen worden niet aangepast, maar begeleid
Er zijn ceremonies van verwelkoming (geen doop, maar erkenning)
Kinderen mogen zelf vragen stellen en krijgen geen dogma’s
Er wordt met ze gezwegen, niet alleen tegen ze gepraat
Er wordt samen verwonderd, niet alleen opgevoed


“Als je met een kind de maan bekijkt,
ben je even weer thuis bij jezelf.”


Ieder mens draagt een kind in zich


De volwassenheid die Anu’ra voorstaat,
is geen optelsom van diploma’s of ervaring,
maar het vermogen om:


opnieuw te verwonderen
opnieuw te spelen
opnieuw te voelen
opnieuw te vertrouwen zonder bewijs


Het innerlijk kind
is de poort naar genezing.


Wie het omarmt,
wordt heel.


Tot slot


Een kind is geen voorbereiding op het leven.
Het is leven in zijn meest open vorm.


Als je het kind niet begrijpt,
begrijp je het universum niet.


Want elk kind
herinnert je eraan
dat je zelf ooit
oneindig was.


“Het kind is niet de toekomst.
Het is de herinnering aan waar je vandaan kwam.”