“Verdriet is liefde die geen richting meer heeft 
maar nog steeds wil stromen.”

Verdriet is geen fout.
Geen bewijs dat je gefaald hebt.
Geen teken van breekbaarheid.

Het is een antwoord.
Een echo.
Een gevolg van verbonden zijn
met iets dat je nu moet missen,
moet loslaten,
moet erkennen.

Wat is verdriet?

Verdriet is:

• De ruimte tussen wat was en wat is
• De trilling die ontstaat als liefde geen thuis meer vindt
• Het bewijs dat je gehecht was  aan iets echts
• Geen vijand, maar een boodschapper van je ziel

“Alleen wie liefheeft, kent verdriet.
En alleen wie voelt, kan genezen.”

Waarom onderdrukken we verdriet?

Omdat we:

• sterk willen lijken
• niet lastig willen zijn
• geleerd hebben dat tranen zwak zijn
• denken dat “positief blijven” het hoogste goed is

Maar het gevolg is dat we verharden.

Afsluiten.
En langzaam van onszelf vervreemden.

“Wie zijn verdriet negeert,
verliest ook zijn vreugde.”

Hoe toont verdriet zich?

Verdriet is niet altijd huilen.
Het kan zich verstoppen als:

• vermoeidheid
• cynisme
• frustratie
• leegte
• lichamelijke spanning
• “ik weet het niet meer” gevoel

Verdriet dat niet gevoeld wordt,
vindt altijd een andere uitgang.

Verdriet binnen Anu’ra

Binnen Anu’ra wordt verdriet niet weggestopt.
We zetten het niet om in quotes.
We leggen het niet stil met dogma’s.

We zitten ermee.

We erkennen het.
We nodigen het uit aan tafel.
We zeggen: “Vertel me wat je kwijt wil.”

Want binnen Anu’ra is verdriet niet de vijand.
Het is zuivering.
Het is de rivier die je weer terugbrengt naar je hart.

Hoe laat je verdriet stromen?

• Door er niet overheen te praten
• Door het toe te staan zonder haast
• Door adem te halen door je borst, niet door je hoofd
• Door het te erkennen als heilig, ook al doet het pijn
• Door anderen toe te laten in je ruimte, wanneer jij dat kiest

“Verdriet verdwijnt niet als je het negeert.
Maar het verandert als je het durft te dragen.”

Tot slot

Verdriet is de prijs van hechting.
Maar ook de poort naar mededogen.
Het leert je verzachten,
dieper voelen,
en écht aanwezig zijn.

“In de diepte van je verdriet
ontdek je niet het einde van jezelf 
maar de diepte van je mens-zijn.”