Hoofdstuk 34 – De Roep van de Ziel
“Soms voel je heimwee naar iets
wat je in dit leven nooit hebt gekend.
Dat is je ziel die roept.”
Diep in ieder mens leeft een herinnering
die ouder is dan het lichaam,
ouder dan het denken,
ouder dan de tijd.
Een weten
dat je hier bent
voor iets méér
dan overleven.
Dat is de ziel.
Niet als mystiek begrip,
maar als ervaarbare aanwezigheid
die zich uitdrukt in verlangen, weerstand, liefde en pijn.
Wat is de ziel?
De ziel is dat deel van jou
dat niet verandert,
hoe vaak je ook valt,
hoeveel rollen je ook speelt,
hoeveel namen je ook draagt.
De ziel is:
• Stil maar krachtig
• Zacht maar onvermurwbaar
• Onzichtbaar maar altijd voelbaar
• Niet te vangen, maar wel te volgen
“De ziel wil niet dat je perfect bent.
Ze wil dat je echt bent.”
Hoe roept de ziel?
Niet met woorden.
Maar met:
• Onverklaarbaar verdriet
• Een drang om iets te doen wat niemand begrijpt
• Het gevoel dat je niet op je plek zit, ook al lijkt alles goed
• Een innerlijke stem die zegt: “hier hoort iets anders te zijn”
• Dromen die steeds terugkeren
• Een diep gevoel van zingeving of juist van leegte
De ziel fluistert.
En soms schreeuwt ze via je lichaam, je relaties of je rusteloosheid.
Wat wil de ziel?
Ze wil:
• Dat je trouw bent aan wie je bent
• Dat je doet wat alleen jij kunt doen
• Dat je leert, groeit, struikelt en weer opstaat
• Dat je leeft met aandacht
• Dat je terugkeert naar jezelf
De ziel vraagt geen succes.
Ze vraagt geen perfectie.
Ze vraagt waarachtigheid.
“Je ziel weet waar je heen moet
maar je moet stil genoeg zijn om haar te horen.”
De ziel binnen Anu’ra
Binnen Anu’ra zien we de ziel als een vonkje Anu.
Eeuwig.
Onaantastbaar.
Maar vergeten in het lawaai van de wereld.
Anu’ra helpt je niet om een nieuwe ziel te krijgen,
maar om je oorspronkelijke te herinneren.
Daarom geloven we niet in bekering.
Niet in zondigheid.
Niet in schuld.
Wij geloven in herinnering.
“Je hoeft niet te worden wie je bent.
Je hoeft alleen te herinneren wie je altijd al was.”
Hoe volg je de roep van je ziel?
• Door minder te zoeken, en meer te voelen
• Door eerlijk te zijn over wat je verlangt
• Door afscheid te nemen van wat niet meer klopt
• Door vragen te stellen, zonder direct antwoord te willen
• Door jezelf toe te staan om te veranderen
• En door vertrouwen te hebben in het pad dat zich openvouwt, stap voor stap
Tot slot
De ziel roept niet om aandacht.
Ze nodigt je uit.
En wanneer jij bereid bent
te luisteren,
te volgen,
en te zijn
dan voel je ineens:
“Ik ben niet op zoek…
ik ben op weg naar huis.”