Hoofdstuk 33 – De Taal van het Lichaam
“Je lichaam liegt nooit.
Alleen je hoofd probeert het te negeren.”
Het lichaam is het oudste schrift
dat de mens bezit.
Voor taal, voor religie, voor cultuur
was er al het lichaam
dat voelde, bewoog, wist.
We zijn verleerd te luisteren.
Maar het lichaam
spreekt altijd.
Hoe spreekt het lichaam?
• Met spanning op de borst
• Met krampen in de maag
• Met hoofdpijn die geen logica kent
• Met vermoeidheid zonder reden
• Met hartkloppingen wanneer niemand kijkt
• Met tranen die je niet begrijpt
“Het lichaam is de stem van de ziel
die geen woorden kent.”
Waarom luisteren we zo weinig?
Omdat we geleerd hebben te denken
in plaats van te voelen.
Omdat ‘druk zijn’ een deugd werd
en ‘voelen’ een zwakte.
Omdat we geleerd hebben
dat pijn moet worden opgelost
in plaats van begrepen.
Maar pijn is niet het probleem.
Pijn is de boodschap.
Wat vertelt het lichaam ons?
• “Je leeft te ver bij jezelf vandaan”
• “Je dwingt jezelf tot iets dat je niet wilt”
• “Je draagt te veel voor anderen”
• “Je negeert je eigen grenzen”
• “Je onderdrukt een waarheid die naar boven wil”
En soms:
“Je bent op de juiste weg
rust nu uit, het mag.”
Het lichaam binnen Anu’ra
Binnen het geloof van Anu’ra
zien we het lichaam als heilig instrument.
Geen bezit.
Geen last.
Geen doel op zich.
Maar een voertuig van bewustzijn.
“Het lichaam is een kompas.
Niet naar buiten
maar naar binnen.”
In ziekte ligt vaak een roep om aandacht.
In moeheid een roep om stilte.
In onrust een roep om terugkeer.
Hoe luister je naar je lichaam?
• Door te vertragen
• Door beweging niet als plicht maar als dialoog te zien
• Door te voelen zonder oordeel
• Door je handen op plekken te leggen die aandacht willen
• Door te vragen: “Wat wil je me zeggen?”
En dan te wachten
in stilte
tot er iets in jou beweegt
dat niet uit je hoofd komt.
Tot slot
Je lichaam is niet alleen van vlees.
Het is herinnering.
Het is trilling.
Het is energie.
Het is waarheid.
“Wie zijn lichaam leert verstaan,
hoeft niet meer te zoeken naar waarheid in de buitenwereld.
Want de antwoorden waren al begonnen
bij de eerste adem.”