Hoofdstuk 32 – De Stilte tussen Gedachten


“Tussen elke gedachte
bestaat een ruimte
waarin jij jezelf kunt ontmoeten.”


De mens denkt onophoudelijk.
Gedachten zijn als golven:
ze komen, botsen, trekken zich terug,
en opnieuw, opnieuw, opnieuw.


Maar wat als jij niet die golven bent?


Wat als jij de oceaan bent
waarin ze ontstaan?


Wat als de stilte tussen je gedachten
je ware identiteit is?


Wat is die stilte?


Het is geen afwezigheid.
Het is geen slaap.
Het is bewustzijn zonder ruis.


Een moment waarin:


er geen oordeel is
er geen verlangen is
er geen angst is
er alleen aanwezigheid is


“In de stilte tussen twee gedachten
ligt de poort naar het nu.”


Wat voel je in die stilte?


Een diep weten dat jij bestaat
Zonder naam, zonder prestatie, zonder doel
Alleen het zijn
Alleen rust
Alleen helderheid


Soms is het maar een fractie van een seconde.
Maar dat is genoeg
om je hele wezen te herinneren
aan wie je werkelijk bent.


Waarom vergeten we die stilte?


Omdat we verslaafd zijn aan ruis.
Omdat denken ons de illusie van controle geeft.
Omdat stilte in het begin
ook confronterend is.


“In stilte hoor je alles wat je had weggedrukt.”


Maar precies daar,
wanneer je niet vlucht,
begint heling.


Stilte binnen Anu’ra


Binnen Anu’ra is stilte heilig.


Niet als iets religieus,
maar als natuurlijke staat van het bewustzijn.


De Stiltekamers zijn daarom niet zomaar ruimtes.
Ze zijn uitnodigingen
om terug te keren naar het punt
vóór je eerste gedachte.


“Stilte is geen methode.
Stilte is je oorsprong.”


Hoe vind je de stilte?


Niet door je best te doen
Maar door je niet te bemoeien
Ga zitten
Voel je adem
En merk op:
tussen elke gedachte
bestaat een klein veld van niets


Blijf daar.
Wacht niet op iets.
Wees slechts daar.


En daar zul je jezelf vinden.


Tot slot


De stilte tussen gedachten
is niet het einde van denken.
Het is de geboorte van bewust leven.


“Daar, in die ruimte waar niets je afleidt,
is de stem van het leven
zachter dan fluisteren 
maar duidelijker dan alles wat je ooit gehoord hebt.”