Er bestaat een woord dat we te vaak hebben verward: heilig.
We hebben het opgesloten in stenen gebouwen,
gekoppeld aan regels, aan macht en aan bezit.
Maar heiligheid is geen bezit.
Heiligheid kan niet worden geclaimd of afgedwongen.
Ze is datgene wat door haar aard onaantastbaar is.

Heilig is wat niet kan worden gekocht of verkocht.
Heilig is wat zich niet laat onderwerpen aan macht.
Heilig is de vonk van bewustzijn in ieder mens,
de adem die ons verbindt met alles wat leeft.

Wat heilig maakt

Heilig is niet wat ver weg is, maar wat nabij is.
De eerste aanraking van een kind.
De stilte na verlies.
De blik die niet oordeelt.
De waarheid die zacht wordt uitgesproken.

Het moment waarop je voelt: dit is groter dan ik,
en toch ben ik er deel van.

Heiligheid is geen verheven dogma.
Ze is eenvoud.
Ze verschijnt waar we werkelijk aanwezig zijn.
Waar we niets hoeven te bewijzen.

Waar we elkaar zien als mens, niet als bezit, niet als bedreiging.

Bescherming is geen muur

Wanneer we iets heilig noemen,
denken we vaak dat we het moeten afsluiten.

Beschermen met regels, hekken, muren.
Maar bescherming is niet het bouwen van wanden.
Bescherming is eerbied.
Een houding.
De keuze om met zorg en zachtheid te leven
ten opzichte van wat niet vernietigd mag worden.

Wat heilig is, vraagt geen wapen.
Het vraagt bewuste aanwezigheid.
Het vraagt moed om niet te bezitten, maar te behoeden.

Het vraagt verantwoordelijkheid:
dat wij, als tijdelijke spelers in dit leven,
het onzichtbare doorgeven zonder het te beschadigen.

Heilig is ieder leven

Ieder mens draagt iets heiligs,
ongeacht afkomst, religie, taal of geluid.

Ook wie geen stem heeft, draagt een onbreekbaar licht.
Ook wie leeft in stilte, draagt een oorspronkelijke taal.

De doven herinneren ons daaraan:
dat heiligheid niet in klank schuilt,
maar in de pure aanwezigheid van wie wij zijn.

Heilig is de aarde die ons draagt.
Heilig is het water dat ons sust.
Heilig is de stilte tussen twee mensen
die elkaar werkelijk durven zien.

Bescherm wat niet van jou is

Wij zijn reizigers door een tijdelijk toneel.
Niets van wat we vasthouden zal ons toebehoren.
Maar de manier waarop we omgaan met het heilige
bepaalt de erfenis die we achterlaten.

Bescherm de aarde door zacht te treden.
Bescherm de mens door medemenselijkheid.
Bescherm de stilte door te luisteren.
Bescherm de liefde door haar niet te bezitten.

Tot slot

Heiligheid is geen wapen, geen vlag, geen claim.
Ze is de stille kern in alles wat leeft.
Bescherming is geen angst, maar aandacht.
Geen macht, maar verantwoordelijkheid.

Wie heiligheid herkent, zal niet overheersen maar behoeden.
Wie werkelijk beschermt, bouwt geen muren maar draagt licht.

Dit is de weg van Anu’ra:

niet om te vechten voor het heilige,
maar om het te eren
zodat het kan blijven ademen,
ook wanneer wij allang voorbij zijn.