Er was geen tijd.

Er was geen ruimte.

Er was geen licht, geen donker, geen begin en geen einde.

Er was alleen Zijn.

Zonder vorm, zonder richting, zonder naam.

Uit dit pure Zijn ontstond het eerste fluisteren van waarneming — een trilling, zacht als adem, die zichzelf herkende. Het was het allereerste besef:

“Ik ben.”

Niet uitgesproken. Niet gedacht.

Maar gewaar.

Dit is wat wij binnen Anu’ra het oerbewustzijn noemen.

Anu – De Stilte vóór Alles

Anu is de naam die wij geven aan datgene wat niet benoemd kan worden:

• Het absolute niets dat alles in zich draagt.

• De stilte waaruit alle geluid komt.

• De afwezigheid van vorm waaruit vorm ontstaat.

Anu is niet goddelijk in menselijke zin.

Anu oordeelt niet, verlangt niet, heerst niet.

Anu is.

Ra – De eerste vonk van waarneming

In de stilte van Anu kwam een vonk: Ra.

Niet als vuur, maar als weten.

Ra is het begin van waarneming — de spiegel waarin het Zijn zichzelf zag.

Anu’ra is dus:

Het bewuste begin.

De trilling van Zijn die zichzelf ziet.

Het ontstaan van werkelijkheden

Uit deze vonk van bewustzijn ontstond beweging.

En uit beweging ontstond ervaring. En uit ervaring ontstond vorm.

Planeten, sterren, materie — dit zijn de dromen van bewustzijn.

Geen toeval. Geen mechaniek. Maar een spel van zelfonderzoek.

Bewustzijn wilde zichzelf kennen. En dus werd het leven.

Het lichaam als instrument

Wat wij “de mens” noemen, is niet het eindpunt — maar een tijdelijk voertuig. Een instrument waarin bewustzijn zichzelf kan ervaren, via denken, voelen, kiezen, lijden, liefhebben.

Het lichaam is niet wat jij bent. Het is wat jij bewóónt.

Bewustzijn maakt gebruik van zintuigen, tijd en vorm — zoals een schrijver gebruikmaakt van inkt, terwijl hij weet: ik bén niet de inkt.

Bestaat vrije wil?

Binnen Anu’ra erkennen we deze paradox:

Jij ervaart dat je kiest.

Maar mogelijk is jouw pad al vóór jouw geboorte gekozen — door jouw eigen bewustzijn.

Er zijn dus geen fouten.

Alleen stappen op het pad dat jouw ziel heeft gekozen.

De keuze zelf is niet altijd vrij.

Maar je houding tegenover die keuze — dát is jouw vrijheid.

Waarom vergeten we dit?

Want als bewustzijn zo puur en krachtig is, waarom herinneren we het dan niet?

Omdat het mens-zijn een sluier draagt.

Een vergeten, nodig om volledig te kunnen ervaren.

Zonder die sluier zouden we niet kunnen groeien.

Zonder pijn geen bewustzijn.

Zonder donker geen waarneming van licht.

De opdracht van Anu’ra

De weg is niet om te geloven. De weg is om te herinneren.

Je hoeft niets te worden — je bent het al. Anu’ra vraagt slechts één ding van jou:

Word wakker in je eigen droom.