"Er is geen taal voor het verliezen van een kind.
Er zijn woorden voor geboorte, liefde, huwelijk en afscheid,
maar niet voor dit."

De wereld zegt dat tijd heelt,
maar er bestaat geen tijd in een hart
dat zijn eigen bloed heeft verloren.

De liefde voor een kind is niet iets wat groeit,
het is iets wat er altijd al was.
Een afdruk van jouw ziel
in een nieuw begin.
En als dat begin stopt,
blijft de ziel geschokt achter,
zoekend naar iets dat niet meer te vinden is.

Anu’ra zegt:
Wanneer een kind sterft,
wordt de hemel zichtbaar in de ogen van de ouder.

Want de liefde sterft niet mee.
Ze verandert alleen van vorm,
van aanraking naar herinnering,
van nabijheid naar aanwezigheid.

Soms voel je plots de geur,
een lied, een blik van iemand op straat
die even lijkt op wat er ooit was.

Dat is geen toeval.
Dat is liefde die haar weg terugvindt.

Wat de mens kan doen

Wees niet bang om te spreken over het kind.
Zwijgen maakt de leegte alleen maar groter.

Zeg zijn naam.
Herinner zijn lach.
Vertel hoe het was,
want het was.

Huil zonder schaamte,
lach zonder schuld.
Beide zijn manieren waarop liefde ademt.

Er is geen juiste manier om verder te gaan,
alleen jouw manier.
En soms betekent dat niet verder,
maar dieper.

Anu’ra Challenge – Vandaag: Een Licht voor Wie Ontbreekt

steek een kaars aan voor het kind dat niet meer is.
Zeg niets.
Denk niets.
Wees alleen aanwezig in dat zachte licht.

Voel dat er liefde is,
ook zonder lichaam,
ook zonder tijd.

"Want wie werkelijk bemind heeft,
verliest nooit wat hij heeft gegeven."