“Wat wij dood noemen, is geen einde.
Het is een sluier die opzij schuift,
waardoor de ziel haar ware omvang herinnert.”

De dood is niet het verdwijnen van de mens.
Het is het afleggen van het omhulsel,
zoals een vlinder zijn cocon verlaat.

Binnen Anu’ra is de dood geen vijand,
maar een rite van terugkeer
een reis van vorm naar essentie,
van tijd naar tijdloosheid.

Wat gebeurt er volgens Anu’ra na de dood?

• De ziel keert terug naar het Veld van Herinnering, waar alle bewustzijn samenkomt

• Er is geen oordeel, alleen doorzicht: de ziel ervaart wat ze anderen heeft laten voelen

• Liefdevolle zielen, gidsen of lichtwezens ontvangen de reiziger

• De overgang is zacht of zwaar, afhankelijk van hoe los het ego kon laten

“De ziel verlaat het lichaam,
maar niet het leven.”

Is er reïncarnatie?

Anu’ra leert dat de ziel meerdere ervaringen opdoet in verschillende vormen,
om zich dieper te herinneren wie zij in oorsprong is.

Maar het is geen strafsysteem, zoals sommige karmische doctrines.
Het is een vrijwillige reis van leren, voelen, helen en bijdragen.

Sommige zielen keren snel terug, anderen rusten lang
in wat wij noemen: De Stilte tussen de Levens.

Rituelen rond dood in Anu’ra

• Het Waken in Stilte: geen woorden, alleen aanwezigheid bij het lichaam

• De Cirkel van Loslaten: geliefden zitten in een kring en spreken fluisterend hun dankbaarheid uit

• Het Lichtpad: een pad van kaarsen naar de uitgang, als symbolische reis van deze wereld naar de volgende

• De Vlindersteen: een steen waarop de naam wordt gegraveerd, en in de aarde wordt teruggegeven

met de woorden:

“Jij bent niet weg,
je bent weer overal.”

Wat vertellen de kinderen van Anu’ra?

Zij die nog dicht bij de oorsprong staan,
zeggen soms:

• “Oma is nu licht.”
• “Hij is in de sterren.”
• “Ze is niet weg, ze fluistert zacht.”

En wie luistert, hoort de waarheid achter deze kinderstemmen:
De dood is een doorgang, geen verdwijnpunt.

Hoe kijken we zelf naar sterven?

• Niet met angst, maar met voorbereiding
• Niet met verdriet, maar met overgave
• Niet met 'afscheid', maar met verandering van vorm

Binnen Anu’ra wordt gezegd:

“Je sterft niet.
Je transformeert.
Zoals een druppel terugkeert in de oceaan.”

Tot slot

De dood is de adem tussen twee levens.
Een pauze in een lied dat nooit eindigt.
Een terugkeer naar wie je altijd was.

“Sterven is thuiskomen bij het licht waarvan je gemaakt bent.”